The Investigation of the Relationship Between Emotion Management Skills and Decision-Making Styles with the Canonical Correlation Method

Author :  

Year-Number: 2019-Volume 11, Issue 4
Language : null
Konu :
Number of pages: 119-130
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırmanın amacı duygu yönetimi becerileri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırmaya Sakarya Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde okuyan 339 öğrenci katılmıştır. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Duygu Yönetimi Becerileri ve Karar Verme Stilleri Ölçekleri uygulanmıştır. Duygu Yönetimi Becerileri ile Karar Verme Stilleri arasındaki ilişki kanonik korelasyon yöntemi ile incelenmiştir. Araştırma sonucuna göre duygu yönetim becerileri ile karar verme stilleri arasındaki paylaşılan toplam korelasyon katsıyı % 23 civarındadır. Duygu yönetim becerileri ve karar verme stilleri alt boyutlarından bağımlı karar verme ve kaçınmacı karar verme stilleri arasında negatif yönde korelasyon olduğu gözlemlenirken rasyonel karar karar verme, anlık karar verme ve sezgisel karar verme stilleri arasında pozitif yönde korelasyon olduğu gözlemlenmiştir.

Keywords

Abstract

The purpose of this research is to examine the effect of emotional management skills on decision making styles. This research was attended by 339 students from various departments of Sakarya University. Participants' Personal Information Form, Emotional Management Skills and Decision Making Styles. The relationship between Emotion Management Skills and Decision Making Styles was investigated by canonical correlation method. According to the results of the study, the shared total correlation coefficient between the emotion management skills and decision-making styles is around 23%. A negative correlation was observed between the sub-dimensions of emotion management skills and decision-making styles and dependent decision making and avoidant decision-making styles, while a positive correlation was found between rational decision-making, instant decision making and intuitive decision-making styles.

Keywords


  • Akçay, C., & Çoruk, A. (2012). Çalışma yaşamında duygular ve yönetimi: Kavramsal bir inceleme. Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 1, 3-25.

  • Akın, M. (2004). İşletmelerde duygusal zekânın üst kademe yönetimciler ile astlar arasındaki çatışmalar üzerindeki etkileri (Kayseri’deki büyük ölçekli işletmelerde bir uygulama). Anadolu Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir.

  • Arguedas, M., Daradoumis, T., & Xhafa, F. (2016) Analyzing the effects of emotion management on time and self-management in computer-based learning. Comput. Hum. Behav. (CHB) 63, 17–529.

  • Arlı, M., & Nazik, H. (2001). Bilimsel araştırmaya giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.

  • Arısoy, Ö. (2009). İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar (1), 55-67.

  • Brief, A. P., & Weiss, H. M. (2002). Organizational behavior: Affect in the workplace. Annual Review of Psychology, 53, 279–308.

  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler için veri analizi el kitabı (20. Baskı). Ankara: Pegem.

  • Chatoupis, C. (2007). Decision-Making in Physical Education: Theoretical Perspectives. Studies in Physical Culture and Tourism, 14(2), 195-204.

  • Çakar, U., & Arbak, Y. (2004). Modern yaklaşımlar ışığında değişen duygu-zekâ ilişkisi ve duygusal zekâ. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3), 23-48.

  • Çakır, M. A. (2004). Mesleki karar envanterinin geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 1-14.

  • Çeçen, A. R. (2006). Duyguları yönetme becerileri ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 101-113.

  • Dahl, J., Wilson, K. G., & Nilsson, A. (2004). Acceptance and commitment therapy and the treatment of persons at risk for long-term disability resulting from stress and pain symptoms: a preliminary randomized trial. Behavior Therapy, 35, 785-802.

  • Demir, G. (2013). Kişilerarası iletişimde duygu yönetiminin rolü: öğretmen-öğrenci iletişimi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

  • Frost, P. J. (2003). Toxic emotions at work. Boston: Harvard Business School Press.

  • Goleman, D. (1999). Duygusal zekâ neden IQ’dan daha önemlidir. (Yüksel, B. S, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.

  • Goleman, D. (2001). Emotional intelligence: Issues in paradigm building. C.Cherniss & D. Goleman (Eds.), The emotionally intelligentworkplace (pp. 13–26). San Francisco: Jossey-Bass.

  • Goleman, D. (2004). İş başında duygusal zekâ. (Balkara, H., Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.

  • Goleman, D. (2007). Duygusal zekâ. (Yüksel, B. S., Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.

  • Goleman, D. (2011). İş başında duygusal zekâ. (9. Baskı). İstanbul: Varlık Yayınları.

  • Harvey, P., & Dasborough, M. T. (2006). Consequences of employee attributions in the workplace: The role of emotional intelligence. Psicothema, 18, 145-151.

  • Hochschild, A. R. (1979). Emotion work, feeling rules, and social structure. American Journal of Sociology, 85,

  • Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cut-off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6, 1-55.

  • Kashdan, T. B., Barrios, V., Forsyth, J. P., & Steger, M. F. (2006). Use and avoidance as a generalized psychological vulnerability: comparison of coping and emotional regulation strategies. Behavioral Research and Therapy, 9, 1301-1320.

  • Kervancı, F. (2008). Büro çalışanlarının duygu yönetimi yeterlilik düzeylerinin geliştirilmesinde duygu yönetimi eğitimi programının etkisi. (Yüksek lisans tezi) Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

  • Klaczynski, P. A., Byrnes, J. B., & Jacobs, J. E. (2001). “Introduction: Special Issue on decision making”. Journal of Applied Developmental Psychology, 22, 225-236.

  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. (Second Edition), New york/London: Guilford Press.

  • Kiener, M. (2006). Decision making and motivation and its impact on career search behaviors: the role of self- regulation. College Student Journal, 40(2).

  • Konrad, S., & Hendl, C. (2003). Duygularla güçlenmek. İstanbul: Hayat.

  • Köksal, A., & İşmen-Gazioğlu, A. E. (2007). Ergenlerde duygusal zekâ ile karar verme stratejileri arasındaki ilişki. Hasan Âli Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 133-146.

  • Kräplin, A., Dshemuchadse, M., Behrendt, S., Scherbaum, S., Goschke, T., & Bühringer, G. (2014). Dysfunctional decision-makingin pathological gambling: Pattern specificity and the role of impulsivity. Psychiatry Research, (215), 675–682.

  • Langelier, C. A. (2006). Duygu yönetimi beceri çalışma kitabı. (Bilgin, M. ve Çeçen, R., Çev.) Ankara: Pegem Yayıncılık.

  • Lewis, M. (1993) The emergence of human emotions, handbook of emotions. New York: The Guilford Press.

  • Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2004). Emotional intelligence: Theory, findings, and implications. Psychological Inquiry, 15, 197–215.

  • Oatley, K., & Jenkins, M. J. (1996). Understanding emotions. Cambridge, M.A: Blackwell Publishers.

  • Phillips, S. D., Pazienza, N. J., & Ferrin, H. H. (1984). Decision- making styles and problem-solving appraisal. Journal of Coun Seling Psychology, 31(4), 497 502.

  • Savcı, M., & Aysan, F. (2016). Relationship between impulsivity, social media usage and loneliness. Educational Process: International Journal, 5, 106-115. doi: 10.12973/edupij.2016.52.2.

  • Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.

  • Scott, S. G., & Bruce, R. A. (1995). Decision making style: the development and sssessment of a new measure. Educational and Psychological Measurement, 55(5), 818-831.

  • Solomon, R. C. (1993). The philosopy of emotions. New York: The Guilford Press.

  • Spicer, P. D., & Smıth, S. E. (2005). An examination of the general decision makingstyle. From www.Sciencedirect.com.tr. doi.org/10.2307/1884852. 10.11.2018 in date Access to them

  • Tabachnick, B. G., & Fidell L. S. (2007). Using multivariate statistics. USA: Pearson Education

  • Taşdelen-Karkçay, A. (2004). Karar verme stilleri ölçeğinin öğretmen adayları için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 16, 118-124

  • Töremen, F., & Çankaya, İ. (2008). Yönetimde etkili bir yaklaşım: duygu yönetimi. Kuramsal Eğitimbilim, 1(1),

  • Yılmaz, E., & Altınok, V. (2010). Öğretmen adaylarının duygusal zekâ düzeylerinin karar vermede özsaygı ve karar verme stillerini yordama gücü. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 685-705.

  • Yüceloğlu–Keskin, D. Ö., Bayram, L., Günay-Derebaşı, D., Bostancı, Ö., & Kabadayı, M. (2016). Üniversite öğrencilerinin kullandıkları karar verme stratejilerinin bazı demografik değişkenlere göre incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(2), 1-12.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics