Author :
Abstract
Bu makale lise öğretmenlerinin yaratıcılık ve yaratıcı öğretime ilişkin algı düzeylerini belirleme amaçlı bir ölçek geliştirme çalışmasıdır. Madde havuzunun oluşturulması için önce literatür taraması yapılmış, sonrasında ölçeğin uygulanacağı hedef kitleden 22 öğretmene (12 erkek, 10 kadın) açık uçlu sorular sorularak bilgi alınmıştır. Ayrıca 8 öğretmen ile yüz yüze görüşülerek verilen cevaplara dayalı ölçek maddeleri oluşturulmuştur. Madde havuzunda toplanan 130 maddenin kapsam ve yapı bakımından uygunluğu incelenmiş, öğretmen görüşü de alınarak, kısmen anlaşılmayan veya çelişkili bulunan ifadeler öğretmenlerin önerileri doğrultusunda düzeltilmiş, benzeşik maddeler birleştirilmiştir. Elde edilen 124 madde alanında uzman 8 öğretim üyesinin görüşleri ışığında 87’ye düşürülmüştür. Yaratıcı Öğretim Ölçeği (YÖL) taslağı 10 ilde 507 öğretmene uygulanmıştır (176 erkek, 331 kadın). Ölçek maddeleri üzerinde yapılan hesaplamalar sonucunda, madde yükü 0,45 altında kalan 65 maddenin çıkartılmasına karar verilmiştir. Faktör analizi sonrası 22 maddeye düşen ölçek üzerinde yapılan son ölçümde güvenirlik katsayısı α=.86 olarak hesaplanmıştır.. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, yapı geçerliliği için açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. Güvenirlik analizleri için, Cronbach Alpha korelasyon testi kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, beş alt boyutlu bir yapı oluşmuştur. 1- Sınıf içi Uygulamalar (6 madde) 2-Yaratıcılık Kavram Algısı (4madde) 3-Çoklu Öğrenme Ortam Oluşturma (4 madde) 4-Yeniliğe Uyum (5 madde) 5-Öğrenmeyi Öğretme (3madde). Ölçek, toplam varyansın %53,67’sini ölçmektedir. Yapılan doğrulayıcı faktör analizinde (DFA) de ölçek modelinin uygun olduğu görülmüştür (X2 /sd: 2.83, S-RMR: 0.05, RMSEA: 0.06, NFI: 0.95, RFI: 0.94, RMR: 0.04, IFI: 0.96). Ölçeği oluşturan maddelerle ilgili sonuçlar incelendiğinde, maddelerin faktör yükleri 0,554 ile 0,798 arasında değerler almaktadır. Nihai ölçek, 22 maddeli 5 faktörden oluşmaktadır. Bu 5 faktör, ölçek varyansının % 54,92’sini açıklamaktadır.
Keywords
Abstract
This article is a scale development study aimed at determining the perception levels of high school teachers about creativity and creative teaching. In order to establish the item pool, firstly literature review was conducted and then, open-ended questions were asked to 22 teachers (12 male, 10 female) from the target group. In addition, 8 teachers were interviewed face-to-face and scale items were formed based on the answers given. The suitability of the 130 items in the item pool was examined in terms of scope and structure and the expressions that were partially incomprehensible or contradictory were changed with the suggestions of the teachers, some simulated items were combined. As a result of this correction, the number of items decreased to 124 and became ready for expert opinion. With the comments of eight experts consisting of faculty members (Professor, Associate Professor and Doctor Lecturer), the number of items decreased to 87. One of the statements among “Appropriate ”,“ Must Develop” and ”Not Appropriate” was ticked by them. The draft form of Creative Teaching Scale (CTS) was applied to 507 teachers (176 males, 331 females) in 10 provinces. As a result of the calculations made on the items of the scale, it was decided to remove 65 items whose item load was below 0.45. After the factor analysis, the reliability coefficient of the 22-item scale was calculated as .86. Descriptive statistics and exploratory factor analysis were conducted for the construct validity. For reliability analysis, Cronbach Alpha correlation test was used. As a result of exploratory factor analysis, a five-dimensional structure was formed. 1- In-class Applications (6 items) 2-Creativity Concept Perception (4 items) 3-Creating Multiple Learning Environment (4 items) 4-Adapting to Innovation (5 items) 5-Teaching Learning (3 items). The scale measures 53.67% of the total variance. In the confirmatory factor analysis (CFA), the scale model was found to be appropriate (X2/sd: 2.83, S-RMR: 0.05, RMSEA: 0.06, NFI: 0.95, RFI: 0.94, RMR: 0.04, IFI: 0.96). When the results of the scale are examined, it is seen that the factor loads of the items take values between 0.55 and 0.79. The final scale consists of 22 items under 5 factors. These 5 factors explain 54.92% of the scale variance.
Keywords
- Aleamoni, L. M. (1976). The relation of sample size to the number of variables in using factor analysis techniques. Educational and Psychological Measurement, 36, 879–883.
- Alexander, B. (2006). Web 2.0: A new wave of innovation for teaching and learning. Educause Review, 41(2), 32.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Chao L. & Huang J. (2002). Thinking styles of school teachers and university students in mathematics. Psychological Reports, 91(3), 931-934.
- Cole, D. G., Sugioka, H. L., & Yamagata, L. C. (1999). Supportive classroom environments for creativity in higher education. The Journal of Creative Behavior, 33(4), 277-293.
- Craft, A, (2000). Creativity across the primary curriculum. Framing and Developing Practice. London: Routledge.
- Craft, A. (2001). An analysis of research and literature on creativity in education. Qualifications and Curriculum Authority, 51(2), 1-37.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL Uygulamaları. 2. Baskı. Ankara: PEGEM-Akademi Yayıncılık.
- Erdoğdu, M. Y. (2006). Yaratıcılık ile öğretmen davranışları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 5(17), 95-106.
- Erez, S. & Erez, Y. (2017). Yaratıcılık, aklımızın sınırlarını aşmak. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 615.
- European Commission/EACEA/Eurydice, (2012). Developing Key Competences at School in Europe: Challenges and Opportunities for Policy. Eurydice Report. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Gaspar, D. & Mabic, M. (2015). Creativity in higher education. Universal Journal of Educational Research, 3(9), 598-605.
- Gatignon, H. (2011). Statistical analysis of management data. London: Springer; pp.267-8.
- Guilford, J.P (1954). Psychometric methods. Newyork: McGraw Hill.
- Hong, M. & Kang, N. H. (2010). South Korean and US secondary science teachers’ conceptions of creativity and teaching for creativity. International Journal of Science and Mathematics Education, 8(5), 821–843.
- Jingfang, H. (2017). Education must foster creativity and fight inequality. Retrieved from https://www.weforum.org/agenda/2017/06/teaching-creativity-is-key-to-reducing-inequality-here-swhy/
- Kampylis, P., Berki, E., & Saariluoma, P. (2009). In-service and prospective teachers’ conceptions of creativity. Thinking Skills and Creativity, 4, 15–29. doi: 10.1016=j.tsc.2008.10.001
- Laurillard, D. & Masterman, E. (2010). TPD as online collaborative learning for innovation in teaching. Online learning communities and teacher professional development: Methods for improved education delivery (pp. 230246). IGI Global.
- Leech, N. L., Barrett, K. C. & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics, use and interpretation. 2nd Edition, Lawrence Erlbaum Associates Inc., Mahwah.
- Lin, Y. S. (2011). Fostering creativity through education - a conceptual framework of creative pedagogy. Creative Education, 2(03): 149-155.
- Lujan, H. L. & DiCarlo, S. E. (2006). First-year medical students prefer multiple learning styles. Advances in Physiology Education, 30(1), 13-16.
- MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Zhang, S., & Hong, S. (1999). Sample size in factor analysis. Psychological Methods, 4, 84-99.
- Mahlios, M. & Maxson, M. (1998). Metaphors as structures for elementary and secondary preservice teachers’ thinking. International Journal of Educational Research, 29, 227-240.
- MEB Özel Program ve Proje Uygulayan Eğitim Kurumları Yönetmeliği. (2016, 1 Eylül). Resmi Gazete (Sayı: 29818). Retrieved from http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/09/20160901 -32.htm
- Murphy, R. J., Gray, S. A., Straja, S. R., & Bogert, M. C. (2004). Student learning preferences and teaching implications. Journal of Dental Education, 68(8), 859-866.
- NACCCE National advisory committee on creative and cultural education. (1999). All Our Futures: Creativity, Culture and Education. London: DFEE.
- Özer, B. (2008). Öğrenmeyi öğretme. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları. Retrieved from https://staff.emu.edu.tr/bekirozer/documents/ogrenim-gerecleri/ogrenmeyiogretme.pdf
- Özel Program ve Proje Uygulayan Eğitim Kurumları Yönetmeliği. (2016, 1 Eylül). Resmi Gazete (Sayı: 29818). Retrieved from http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/09/20160901-32.htm
- Robinson K. (2011). Out of our minds: learning to be creative. NY: Capstone Publishing.
- Runco, M.A. (1994). Problem finding, problem solving, and creativity. Norwood, NJ: Ablex.
- Runco, M. A. & Johnson, D. J. (2002). Parents’ and teachers’ implicit theories of children’s creativity: A cross- cultural perspective. Creativity Research Journal, 14, 427–438. doi: 10.1207=S15326934 CRJ1434_12.
- Scott, C.L. (1999). Teachers’ bias toward creative children. Creativity Research Journal, 12, 321-328.
- Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulama. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-73.
- Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve LİSREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Eğitim ve Danışmanlık Hizmetleri, Siyasal Basın ve Dağıtım.
- Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
- Tan, A. G. (2001). Singaporean teachers' perception of activities useful for fostering creativity. The Journal of Creative Behavior, 35(2), 131-148.
- Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- TEDMEM. (2019, Eylül 3). TALIS 2018 sonuçları ve Türkiye üzerine değerlendirmeler (TEDMEM Analiz Dizisi 6). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
- TEDMEM. (2019, Temmuz 11). Dünya standartlarında 21. Yüzyıl okul sistemi nasıl inşa edilmeli? Retrieved from https://tedmem.org/wp-content/uploads/2019/07/dunya-standartlarinda-21-yuzyil-okul-sisteminasil-insa-edilmeli.pdf
- Torrance, E. & Goff, K. (1989). A quiet revolution. The Journal of Creative Behavior, 23(2), 136-145.
- Trna, J. (2012). How to motivate science teachers to use science experiments. Journal of Systemics, Cybernetics and Informatics, 10 (5), 33-35.
- Trna, J. (2014). New roles of simple experiments in science education. Brno: Paido.
- Trnova, E. (2015). Hand-on experiments and creativity. In M. F. Costa & B. V. Dorrio (Eds.), Hands-on Science: Brightening Our Future (pp. 103-109). Funchal, Portugal: Hands-on Science Network.
- Wongsuphasawat, K. & Sittiprapaporn, P. (2018). Preferred learning styles of Thai learners in anti-aging and regenerative sciences. Asian Journal of Medical Sciences, 9(6), 14-19.
- Woodman, R.W., Sawyer, J.E. & Griffin, R.W. (1993). Toward a theory of organizational creativity, Academy of Management Review, 18, 293-321.
- World Economic Forum. (2011). Unlocking entrepreneur capabilities to meet the global challenges of the 21st century: Final report on the entrepreneurship education work stream. Geneva, Switzerland: Author.
- Yavuz, S. (2005). Developing a Technology Attitude Scale For Pre-service Chemistry Teachers. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(1), 17-25.
- Yılmaz, O. (2006). İlköğretim 7. Sınıf Sosyal Bilgiler dersinde “Proje Tabanlı Öğrenme” nin öğrenenlerin akademik başarıları, yaratıcılıkları ve tutumlarına Etkisi (Unpublished doctoral dissertation). Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
- Zhang, L. F. (2006). Does student–teacher thinking style match/mismatch matter in students' achievement? Educational Psychology, 26(3), 395-409.
- Zhao, Y. (2012). Flunking innovation and creativity. Phi Delta Kappan, 94(1), 56-61.
