Author :
Abstract
Linguistic approaches pronounce that for a text to be formed in a meaningful and healthy way, it needs to have “cohesion”. Consistency and communicativeness of any text produced via the oral performance of the foreing students learning Turkish depend on their characteristics of cohesion. Halliday ve Matthiessen (2004) propose four major categories to create cohesion: intratextual reference, ellipsis, conjunction, and substitution (akt. Akıncı, 2007). This study aims to reveal the tendencies of learners from different geographies to order the sentences and their preferences on how often they use the subordinating conjunctions In this context, a comparative study was conducted comparing the cohesive features on oral texts of the learners of B2+ level at TÖMER in Sakarya University from the Balkan countries such as Bosnia and Herzegovina, Macedonia, Serbia, and Bulgaria and the learners at the same level from Turkic Republics such as Turkmenistan, Azerbaijan. The research is based on a field study and is a qualitative research. The study results revealed that students from different geographical regions use subordinating conjunctions and coordinate conjunctions in a different frequency.
Keywords
Abstract
Linguistic approaches pronounce that for a text to be formed in a meaningful and healthy way, it needs to have “cohesion”. Consistency and communicativeness of any text produced via the oral performance of the foreing students learning Turkish depend on their characteristics of cohesion. Halliday ve Matthiessen (2004) propose four major categories to create cohesion: intratextual reference, ellipsis, conjunction, and substitution (akt. Akıncı, 2007). This study aims to reveal the tendencies of learners from different geographies to order the sentences and their preferences on how often they use the subordinating conjunctions In this context, a comparative study was conducted comparing the cohesive features on oral texts of the learners of B2+ level at TÖMER in Sakarya University from the Balkan countries such as Bosnia and Herzegovina, Macedonia, Serbia, and Bulgaria and the learners at the same level from Turkic Republics such as Turkmenistan, Azerbaijan. The research is based on a field study and is a qualitative research. The study results revealed that students from different geographical regions use subordinating conjunctions and coordinate conjunctions in a different frequency.
Keywords
- Adalı, O. (2003). Anlamak ve anlatmak, İstanbul: Pan Yayıncılık,.
- Akıncı, M., A. Keskin B. ve Küntay, A. (2006). Using connectives in narratives in Türkish: A comparison of Turkish-French bilingual and monolingual children and teenagers. 13th İnternational conference on Turkish linguistics. Uppsala University.
- Akıncı, M.A. (2007). Fransa’da Türkçe ana dili eğitimi ve iki dilli türk çocuklarının dil becerileri. I. Avrupa Türk Dili Bilgi Şöleni, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, (5-6 mayıs). Söğütözü, Ankara.
- Aksan, Y., Mersinli, Ü. ve Yaldır, Y. (2011). İlköğretim Türkçe ders kitapları derlemi ve Türkçe ulusal dil derlemi örneklemindeki sözcük sıklıkları. (Ed.) Türkçe Öğretimi Üzerine Çalışmalar, (s.405). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
- Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 19-30.
- Council of Europe. (2003). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment (CEFR). Cambridge: Cambridge University Press.
- Çotuksöken, Y. (1983). Yabancıların Türkçe öğrenirken karşılaştıkları güçlükler ve yaptıkları yanlışlar. Türk Dili, 47, s.88-94.
- Durmuş, O. (2012). {-(y)ArAK} zarf-fiil ekinin kökeni üzerine. Türkbilig. 23.19-60.
- Erdağı, S. (2008). Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun “Yaban” adlı romanının metindilbilimsel çözümlemesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kars.
- Güven, A. (2012). Toplumsal dilbilimin kapsama alanı. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 13, 55-62.
- Güllüdağ, N. (2005). Kırımçak Türkçesi grameri. Yayınlanmamış doktora tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Elazığ
- İnce, B. (2011). Yurt dışındaki Türk çocuklarının anadilleri Türkçede yaşadıkları anlatım sorunları-Fransa örneği. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Khayrullah, L. H. ve Şerif, M.A. (2009). Türkçede edatlar- karşılaştırmalı deneme. Kirkuk University Journal- Humanity Studies, 4(1), Temmuz 2014 tarihinde http://www.iasj.net/iasj?func=fulltext&aId=44028 adresinden alınmıştır.
- Korkmaz, Z. (2003). Türkiye Türkçesi grameri şekil bilgisi. Ankara: TDK Yayınları.
- Korkmaz, Z. (1966). Türkçedeki –arak/–erek zarf-fiil (Gerundium) ekinin yapısı üzerine. Reşit Rahmeti Arat için, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma enstitüsü Yay.:19.
- König, G. (1985). Toplum dilbilimin tarihsel dilbilime katkıları. H.Ü. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 3(2), 33-42
- Nişanyan, S. (2003). Sözlerin soyağacı çağdaş türkçenin etimolojik sözlüğü. İstanbul: Adam Yayınları,
- Salan, E. (2011). Türkmen Türkçesi ile Türkiye Türkçesinde “hem” sözcüğünün işlev bakımından karşılaştırılması, Turkish Studies. 6(1), 1727-1743. doi:10.7827/TurkishStudies.1734
- Şenöz-Ayata, C. (2005). Metindilbilim ve Türkçe. İstanbul: Multilingual Yayınevi.
- Şimşek, P. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde okuma metinleri ve yardımcı kitaplar, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
- Tiken K. (2004). Eski Türkiye Türkçesinde edatlar, bağlac ̧lar, ünlemler ve zarf fiiller. Ankara: TDK Yay.
- Vardar, B. (2001). Dilbilimin temel kavram ve ilkeleri, İstanbul: Multilingual.
- Vardar, B. ve öt. (1980). Dilbilim ve dilbilgisi terimleri sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
- Yavuz, S. (2011). Türkiye Türkçesi ağızlarında bağlaçlar. Diyalektolog, 3, 59-107.