Perceptions of Teachers Related Accountability Practices in Turkish National Education Sistem and Organizational Cynicism
Author :
Abstract
The purpose of the study is to reveal the relationship between accountability practises in the Turkish National Education System and organisational cynicism as seen from the viewpoint of primary and secondary school teachers. A relational survey model was utilised and the research sample comprised 194 volunteer teachers (95 primary and 99 secondary school teachers) who worked at public schools in Hendek, Sakarya. The measure of organisational cynicism developed by Brandes, Dharwadker and Dean (1999) and adapted to Turkish by Kalağan (2009) was used for the data collection. It consists of 13 items about teachers’ thoughts on organisational cynicism. The scale of accountability practises in the Turkish National Education System, including the subscales of responsibility, standards, transparency, checking and questioning developed by Bulbul (2011) was used to measure accountability. Because the data distribution was not normal, mean, frequency, percentage, standard deviation, Mann–Whitney U, Kruskal–Wallis and Spearman’s rho correlation tests were used. According to the results, the teachers’ thoughts about organisational cynicism were at the level of (x ̅= 2, 38) ‘I don’t agree’ on the total scale, and their thoughts about accountability practises in the Turkish National Education System were at the level of (x ̅= 2, 95) ‘I am not sure’. When the total values were examined, it was determined that there were low, negative relations between teachers’ thoughts about accountability practises in the Turkish National Education System and their perceptions of organisational cynicism.
Keywords
Abstract
The purpose of the study is to reveal the relationship between accountability practises in the Turkish National Education System and organisational cynicism as seen from the viewpoint of primary and secondary school teachers. A relational survey model was utilised and the research sample comprised 194 volunteer teachers (95 primary and 99 secondary school teachers) who worked at public schools in Hendek, Sakarya. The measure of organisational cynicism developed by Brandes, Dharwadker and Dean (1999) and adapted to Turkish by Kalağan (2009) was used for the data collection. It consists of 13 items about teachers’ thoughts on organisational cynicism. The scale of accountability practises in the Turkish National Education System, including the subscales of responsibility, standards, transparency, checking and questioning developed by Bulbul (2011) was used to measure accountability. Because the data distribution was not normal, mean, frequency, percentage, standard deviation, Mann–Whitney U, Kruskal–Wallis and Spearman’s rho correlation tests were used. According to the results, the teachers’ thoughts about organisational cynicism were at the level of (x ̅= 2, 38) ‘I don’t agree’ on the total scale, and their thoughts about accountability practises in the Turkish National Education System were at the level of (x ̅= 2, 95) ‘I am not sure’. When the total values were examined, it was determined that there were low, negative relations between teachers’ thoughts about accountability practises in the Turkish National Education System and their perceptions of organisational cynicism.
Keywords
- Abraham, R. (2000). Organizational Cynicism: Bases and Consequences. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 126(3), 269–292.
- Aktan C., Ağcakaya. S. ve Dileyici. D. (2004 ). Kamu maliyesinde çağdaş yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (Nisan 2014). Öğretmenlerin mizah tarzları ile örgütsel sinizme ilişkin görüşleri arasındaki ilişki International Ejer Congress, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Balay, R., Kaya, A. ve Cülha, A. (Kasım 2013). Örgüt kültürü ve örgütsel sinizm ilişkisi şanlıurfa ili örneği, 8. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Balcı, A. (2008). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik anlayışı: Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar sorunlar tartışmalar çözüm önerileri, modeller, dünya ve türkiye yansımalar. A. Nohutçu, A. Balcı, B. Coşkun ve N. K. Öztürk (Ed). Ankara: Seçkin Yayınları.
- Baydar, T. (2004). Yönetim etiği açısından İngiltere’deki kamu yönetimi uygulamaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Brandes P, Dharwadkar R, Dean JW (1999). Does organizational cynicism matter? Employee and supervisor perspectives on work outcomes. Outstanding Empirical Paper Award. Eastern Acad. Manage. Proc. pp.150
- Bülbül, M. (2011). Türk Milli Eğitim Sisteminde hesapverebilirlik. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Bülbül, M. ve Demirbolat, A., O. (2014). Hesap verebilirlikle ilgili türk milli eğitim sistemine yönelik bir değerlendirme. Eğitim ve Bilim Dergisi, 39(174), 39-52. doi: 10.15390/EB.2014.1559
- Büyüköztürk, Ş., (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Cemaloğlu, N., Kalkan, F., Dağlı, E. ve Çilek, A. (2014). Examining the relation between humor acts of school principals and teachers’ exposure level to mobbing and organizational cynicism based on the perceptions of teachers. Internatıonal Journal of Teachıng and Educatıon, 2(1), 02-17.
- Dean, J. W., Brandes, P. Ve Dharwadkar, R. (1998). Organizational cynicism. Academy of Management Review, 23(2), 341-352.
- Emek, U., Zenginobuz, Ü. ve Acar, M. (2002). Bağımsız düzenleyici kurumlar ve Türkiye uygulaması. İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
- Erdost, H.E., Karacaoğlu, K., ve Reyhanoğlu, M. (2007). Örgütsel sinizm kavramı ve ilgili ölçeklerin Türkiye ’deki bir firmada test edilmesi. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Eryılmaz, B. ve Biricikoğlu, H. (2011). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik ve etik. İş Ahlakı Dergisi. 4(1), 19-
- Fındık, M. ve Eryeşil, K. (2012). Örgütsel sinizmin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. International Iron and Steel Symposium. Karabük Üniversitesi, Karabük.
- Gedikoğlu, T. (2012). Yükseköğretimde hesap verebilirlik. Yükseköğretim Dergisi, 2(3), 142-150.
- Güçlü, N. ve Kılınç, A., Ç. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin görüşlerine göre okul yöneticilerinin hesap verebilirlik düzeyleri. E-Journal of New World Sciences Academy, 6(3), 2110-2122.
- Güçlü, N., Kalkan, F. ve Dağlı, E. (2013). Mesleki ve teknik ortaöğretim okulu öğretmenlerinin algılarına göre okul müdürlerinin liderlik stilleri ile örgütsel sinizm arasındaki ilişki, 8. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Gül, K. S. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi, 10(4), 71-94.
- Gülşen, C. (2014). The readiness levels of secondary school administrators to the innovation management. International Journal on New Trends in Education and Their Implications. 5(2), 77-86.
- Helvacı, M.A. (2010). Örgütsel Sinizm (2.bs.). H. B. Memduhoğlu ve K.Y. Yılmaz (Ed.). Yönetimde yeni yaklaşımlar ( 384-396). Ankara: Pegem Akademi.
- Helvacı, M., A. ve Çetin, A. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin belirlenmesi (Uşak ili örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(3), 1475-1497.
- Kalağan, G. (2009). Araştırma görevlilerinin örgütsel destek algıları ile örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
- Kalağan, G. ve Güzeller, C. O. (2010). Öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 83-97.
- Kantos, E., Z. ve Balcı, A. (2011). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin görüşlerine göre kamu ve özel ilköğretim okulları için bir hesap verebilirlik modeli. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 10(20), 107-138.
- Karacaoğlu, K. ve İnce, F. (2012). Brandes, Dharwadkar ve Dean’in (1999) Örgütsel sinizm ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması: Kayseri organize sanayi bölgesi örneği. İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 3(3), 77-92.
- Karasar. N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kayabaşı, Y. (2008). Bazı değişkenler açısından öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 191-212.
- Koruklu, N., Özenoğlu-Kiremit, H., Feyzioğlu, B. ve Aladağ, E. (2012). Öğretmenlerin tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 1813-1831.
- Özcan, E. ve Polat, S. (2014). Öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumlarının düzeyleri. International Ejer Congress. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Özgan, H., Çetin, B. ve Külekçi, E. (2011). İlköğretim kademesinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel sinizm düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 17, 69-84.
- Özler, D., Atalay, C. G. ve Şahin, M. (2010). Örgütlerde sinizm güvensizlikle mi bulaşır?. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 47-57.
- Tınaztepe, C. (2012). Örgüt içi etkin iletişimin örgütsel sinizme etkisi, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), 53-63.
- Tokgöz, N. ve Yılmaz, H. (2008). Örgütsel sinizm: Eskişehir ve Alanya’ da ki otel işletmelerinde bir uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 238-305.
- Tokgöz, N. (2011). Örgütsel sinisizm, örgütsel destek ve örgütsel adalet ilişkisi: elektrik dağıtım işletmesi çalışanları örneği, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 363-387.
- Yıldız, K., Akgün, N. ve Yıldız, S. (2013), İşe yabancılaşma ile örgütsel sinizm arasındaki ilişki. International Journal of Social Science, 6(6), 1253-1284.
- Yüksel, S. (2013). Öğretmen yetiştirmede hesap verebilirlik bağlamında kpss sonuçlarının değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 404-420.