Dinleme ve konuşma dilin dört temel becerisinden olduğu gibi birbirini yakından ilgilendiren iki kavramdır. Bu becerilerden birinin doğru edinimi diğeri ile ilgilidir. Özellikle bireyin iletişim kurabilmesi, kendini ifade edebilmesi ve hayatını devam ettirebilmesi bir nevi bu becerilerin doğru edinimine bağlıdır. Ancak her durumda olduğu gibi bu alanda da bazı olumlu ya da olumsuz süreçler olabilir. Özellikle kaygı ve endişe ile bireyler bu becerilerin edinimi ve sonrasında kullanılması ile ilgili sorunlar yaşayabilirler. Bu çalışmada amaç Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme ve konuşma kaygılarının dinleme öz yeterlikleri ile ilişkisinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi ABD öğrencileri oluşturmuştur. Veriler Maden ve Durukan (2016) tarafından hazırlanan “Dinleme Kaygısı Ölçeği”, Kinay ve Özkan (2014) tarafından geliştirilen “Konuşma Kaygısı Ölçeği” ve Kurudayıoğlu ve Kana (2013) tarafından geliştirilen “Dinleme Öz Yeterlik Ölçeği” ile toplanmıştır. Elde edilen bulgulara göre Türkçe öğretmeni adaylarının; dinleme öz yeterlikleri ile dinleme ve konuşma kaygılarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bunlara ek olarak yapılan korelasyon analizi sonucunda dinleme öz yeterliği, dinleme kaygısı ve konuşma kaygısı arasında anlamlı ilişkiler olduğu tespit edilmiştir.
Listening and speaking are among four basic skills of language and are two concepts closely related to each other. Correct acquisition of one of these skills concerns the other. Especially an individual’s ability of establishing communication, expressing herself or himself and maintaining her or his life depends on correct acquisition of these skills in some way. However, there might be some positive or negative processes also in this area just like in every condition. Individuals may experience problems about the acquisition and then usage of these skills especially with anxiety and worry. The aim of this study is to examine the relationship between listening and speaking anxieties of Turkish teacher candidatesand their listening self-efficacy. Sample group of the study consisted of students studying in Kafkas University Faculty of Education Department of Turkish Education. The data were collected using “Listening Anxiety Scale” prepared by Maden and Durukan (2016), “Scaleof Speaking Anxiety” developed by Kinay and Özkan (2014), and “Listening Self-EfficacyScale” developed by Kurudayıoğlu and Kana (2013). According to the results acquired, it was determined that Turkish teacher candidates had higher levels of listening self-efficacyand listening-speaking anxiety. Additionally, as a result of the correlation analysis, it was found that there were significant correlations between listening self-efficacy, listening anxiety and speaking anxiety.