Bu çalışmanın amacı, Türk edebiyatından seçilen üç postmodern anlatı üzerinden, Türk edebiyatı ile dünya klâsikleri arasındaki metinlerarası okumaların, öğrencilerin yaratıcı okuma becerilerini geliştirmelerinde katkıları olup olmadığını araştırmaktır. Postmodern anlatıların temel kurgu ögelerinden olan “metinlerarasılık”, yazar anlatıcının, eserini önceki dönem eserlerine yaptığı göndermeler, anıştırmalar, çağrışımlar, alıntılamalar, parodi-pastiş ve dönüştürümlerle yaratmasıdır. Zorlu bir okuma sürecine giren okur ise sözü edilen ögeleri, zihin şemasında anlamlandırmaya çalışacak, bir anlamda tüm bilişsel süreçlerini işe koşarak, “yaratıcı okuma”ya geçiş yapacaktır. Ancak, buradaki temel sorun, öğrencilerin okuma eksiklikleridir. Önceki eserlerle, çeşitli boyutlarda bağlantı kurabilen, onlardan farklı anlamlar çıkarıp yorum yapabilen öğrenciler ise metni yeniden kurmuş olacaklardır. Metinlerarası okuma, işte bu bağlamda onun yaratıcılık becerilerini geliştireceği gibi okuma kültürünü de artıracaktır. Metinlerarası okumanın yaratıcı okuma becerisine etkileri konulu bu araştırma, 2016-2017 yılı Güz döneminde Orta Anadolu’da bir üniversitede Türkçe Eğitimi alanında yüksek lisans yapan 10 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Nitel araştırma desenli çalışmada “görüşme” yöntemi kullanılmıştır. Öğrenciler tarafından seçilen Yeni Hayat, Puslu Kıtalar Atlası ve Uykuların Doğusu adlı romanları sınıf ortamında çözümlenmiş, öğrenciler bu anlatıların yaratıcı okuma becerilerine neler kattıklarını, yapılandırılmış görüşme formuna yazmışlardır. Sonuç olarak, öğrenciler, her üç romandaki metinlerarasılık ögelerini bulmada zorlandıkları halde metinlerarası okumaların, yaratıcı okuma becerilerini geliştirmelerinde ve okuma kültürü edinmelerinde kendilerine zengin katkılarda bulunduklarını belirtmişlerdir.
The object of this study is to investigate whether intertextual reading between Turkish literature and world’s classics contributes to the development of creative reading skills of students through three postmodern narratives selected from Turkish literature. The "intertextuality", which is one of the basic construct factors of postmodern narratives, is that the author the narrator creates his/her work by references to his/her previous works, adumbrations, associations, quotations, parody-pastiche and transformations. The reader who enters a challenging reading process will try to give meaning to said factors in his/her mind, in other words he/she will pass to a “creative reading” by using his/her all cognitive processes. The main problem, however, is the reading deficiencies of the students. Students, who can connect with previous works in various dimensions, infer differently and comment on them, will re-establish the text. In this context intertextual reading will improve creative skills and increase reading cultures as well. This research, the subject matter of which is to determine the effects of the intertextual reading on creative reading skills, was carried out with 10 students who took a master degree in a university in Central Anatolia during the fall semester of 2016-2017. The "interview" method was used in the study of qualitative research design. Novels titled Yeni Hayat, Puslu Kıtalar Atlası ve Uykuların Doğusu, which are selected by students have been analyzed in the class and the students have written on the structured interview form that what contributions have been made to their creative reading skills by these narratives. Consequently, the students have indicated that the intertextual readings have made rich contributions to them for improving their creative reading skills and acquiring the reading culture although they had difficulties to find intertextuality factors in each three novel.