Öğrencilerin Türkçe Dil Bilgisine Yönelik Başarılarını Etkileyen Faktörlere İlişkin Öğretmen Görüşleri
Author :
Abstract
Dil bilgisi, öğrenciler tarafından öteden beri soyut ve ezberci olduğu vb. eleştirilerle öğrencilerin olumsuz bir tutum geliştirdiği bir alan olmuştur. Öğrencilerin ana dillerine ilişkin farkındalıkları, yazılı ve sözlü ifade etme becerisine katkı sunduğu kadar onların mevcut bilgilerini derinleştirmelerine, edebî ve estetik zevklerini geliştirmelerine de yarar sağlamaktadır. 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’yla beşinci sınıftan itibaren kazanımlara dâhil edilen dil bilgisinin diğer öğrenme alanları içinde sezdirilerek verilmesi anlayışı benimsenmiştir. Dil bilgisi öğretiminde amaç, öğrencilerin kuralları ezberlemekten ziyade, anlama ve anlatma becerilerine yardımcı olacak şekilde içselleştirmeleridir. Bu noktada öğrencilerin dil bilgisi başarılarını etkileyen ve birbirinden bağımsız düşünemeyeceğimiz öğretmen, öğrenci, aile, sosyal çevre vb. pek çok etken bulunmaktadır. Bu çalışmada Türkçe dil bilgisine yönelik olarak öğrencilerin başarılarını etkileyen faktörleri öğretmen görüşlerine göre belirlemek amaçlanmıştır. Nitel yapıdaki bu çalışma durum çalışması desenine uygun şekilde yürütülmüştür. Araştırmanın katılımcılarını 2017-2018 güz döneminde Bayburt merkezde görev yapan 20 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme formuyla elde edilmiş olup içerik analiziyle değerlendirilmiştir. Öğretmenlerin görüşlerinden hareketle araştırma sonucunda öğrencilerin dil bilgisi başarılarını etkileyen toplamda 9 adet kategori geliştirilmiştir. Araştırmaya katılan Türkçe öğretmenlerine göre öğrencilerin Türkçe dil bilgisine yönelik başarılarını olumlu yönde en fazla etkileyen kategori, öğrenciden kaynaklı faktörler ile öğretim materyallerinden kaynaklanan faktörlerdir. Bunları sırasıyla öğretim programından kaynaklanan, kullanılan yöntem ve teknikten kaynaklanan, öğretmenden kaynaklanan faktörler takip etmektedir. Öğrenci başarısını olumsuz yönde etkileyen faktörlerin başındaysa yine öğrenciden kaynaklanan faktörlerin bulunduğu görülmektedir. Bunu kullanılan yöntem ve teknikten kaynaklanan faktörler, öğretim materyallerinden kaynaklanan faktörler, öğretmenden kaynaklanan faktörler, konu alanından kaynaklanan faktörler, yükseköğretim ve lisans eğitiminden kaynaklanan faktörler, sınav sisteminden kaynaklanan faktörler ile diğer faktörler izlemektedir.
Keywords
Abstract
Grammar has all along been a field that the students have developed negative attitudes as it is an abstract and it is based on rote learning. The awareness of the students related to their mother tongue helps them deepen their current knowledge, improve their literate and aesthetic pleasure as much as it contributes to their written and oral expression skills. With the 2018 Turkish Course Curriculum, the approach to teach the grammar which was included in the acquisitions as from 5th grade by implicating was adopted. The aim in teaching the grammar is to help students internalize the comprehension and narrative skills rather than memorizing the rules. At this point, there are several factors that affect the success of the students in grammar like teacher, student, family, social environment, etc. which cannot be considered separately. In this study, it is aimed to determine the views of the teachers about the factors that affect the success of the students in Turkish grammar. The study which is a qualitative research was conducted as a case study. The participants of the study consist of 20 Turkish Language teachers working in Bayburt province in the fall term of 2017-2018 academic years. The data of the study were collected with a semi-structured interview protocol and were analyzed with content analysis. From the views of the teachers, 9 categories at total that affect the grammar success of the students were developed as a result of the study. According to the Turkish Language teachers participating in the study, the category that positively affects the grammar success of the students the most is the student-derived factors and teaching material-derived factors. These are followed by the factors such as curriculum-derived, teaching methods and techniques-derived and teacher-derived factors, respectively. It is once again seen that the leading factor that negatively affects the grammar success of the students is the student-derived factors. This is followed by the factors such as teaching method and technique-derived factors, teaching material-derived factors, teacher-derived factors, subject area-derived factors, higher education and undergraduate education-derived factors, testing system-derived factors and other factors, respectively.
Keywords
- Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728-749.
- Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim okullarında dil bilgisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. KKEFD, Sayı:12, 52- 60.
- Barın, E. & Demir, C. (2008). Türk dil bilgisi 2 biçim bilgisi. Ankara: Öncü Kitap.
- Bayram, B. & Kırbaşoğlu Kılıç, L. (2017). 5E modelinin 6. sınıf dil bilgisi öğretiminde başarıya ve kalıcılığa etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1-20.
- Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
- Çeçen, M. A. & Aytaş, G. (2008). Metne dayalı dil bilgisi öğretiminin sekizinci sınıf öğrencilerinin dil bilgisi başarısına etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, V(I), 133-149.
- Çifçi, M. (2006). Türkçenin Çağdaş Sorunları. G. Gülsevin, & E. Boz (Ed.), Türkçenin Çağdaş Sorunları içinde (s. 120-121). Ankara: Gazi Kitabevi.
- Çolak, F. (2013). Türkçe dil bilgisi öğretiminin genel sorunları ile alan literatüründeki tartışmalı konuların ilköğretim ikinci kademe dil bilgisi öğretimine yansımaları ve çözüm önerileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kilis.
- Demirel, Ö. (2002). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Dolunay, S. K. (2010). Dil bilgisi öğretiminin amacı ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 275-284.
- Ekinci Çelikpazu, E. (2015). Ortaokul 5-8. sınıf Türkçe dil bilgisi öğretimi üzerine bir inceleme. Turkish Studies, 333-360.
- Ergin, M. (1962). Türk dil bilgisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
- Göçer, A. (2015). Temel dil becerilerinin geliştirilmesinde dil bilgisi öğrenme alanının yeri, işlevi ve öğretimi: bütünlük ilkesi ve tümevarım yöntemi ekseninde tematik bir yaklaşım. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 233-242.
- Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayıncılık.
- Güneş, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeleri ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
- Güneş, F. (2013). Yapılandırmacı yaklaşımla dil bilgisi öğretimi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(3), 171-187.
- Güven, A. Z. (2013). Dil bilgisi konularının öğretim sorunları. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(6), 1-10.
- Karahan, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün-parça ilişkisinin önemi. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(8), 23-30.
- Karakuş, İ. (2006), Atatürk döneminin eğitim sisteminde Türkçe öğretimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Karatay, H., Kartallıoğlu, N. & Coşkun, S. (2012). İlköğretim öğrencilerinin dil bilgisi konularını öğrenme düzeyleri. Türklük Bilimi Araştırmaları, 32, 199-219.
- Kılıç, M. & Akçay, A. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının görüşleri çerçevesinde dil bilgisi eğitimi. Sakarya University Journal of Education, (1)1, 26–31.
- Korkmaz, Z. (2007). Gramer terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Küçükahmet, L. (2004). Konu alanı ders kitabı inceleme kılavuzu. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Özgan, H. & Tekin, A. (2011). Öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin sınıf yönetimine etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 421-434.
- Öz, M. F. (2011). Uygulamalı Türkçe öğretimi. 4. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
- Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. 3. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.
- Sever, S. (2003). Türkçe öğretiminde yeni yapılanma çalışmaları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 27–38.
- Sevim, O. & Sayır, M. F. (2017). Türkçe derslerinde akıllı tahta ile yapılan konuşma becerisi etkinliklerinin öğretmen ve öğrenci görüşlerine göre incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8, 160-172.
- Temizkan, M. (2012). Metin Temelli Dil Bilgisi Öğretimi ve Uygulamaları. Murat Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi Açısından Dil Bilgisi Öğretimi içinde (s. 129-151). Ankara: Pegem Akademi.
- Ünal, E. & Şahinci, C. (2011). Türkçe öğretmenlerinin ilköğretim 6, 7, ve 8. sınıf Türkçe dil bilgisi konularının öğretimine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies, 6(1), 1915-1929.
- Yakışan, O. & Ateş, M. (2017). Ortaokullarda dil bilgisi öğretiminde buluş yoluyla öğretim stratejisinin öğrenci başarısına ve kalıcılığa etkisinin incelenmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching. 5(4), 801-816.
- Yapıcı, M. (2004). İlköğretim dilbilgisi konularının çocuğun bilişsel düzeyine uygunluğu. İlköğretim-Online, 3(2), 35-41.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Genişletilmiş 9. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Zengin, A. Y. & Zengin, N. (2012). Özel Öğretim Yöntemleri I-II. Kastamonu: Töre Baskı Merkezi.
