Analyzing Features of Physical Space in Eco-Schools and School Principals’ Perceptions about Sustainability
Author :
Abstract
Keywords
Abstract
This study examines the Eco-Schools Project, a specific work of green schools that includes standards about building, renovating, and maintaining schools as physical spaces. The study aims to find out what the principals of eco-schools are thinking about sustainability and schools’ physical conditions, and how the schools are being shaped with the project. It is considered that the study will contribute to the limited literature on principals’ perceptions about physical space conditions and how they can build a sustainable school in Turkey. The study was conducted with 14 eco-schools’ principals in Istanbul. The data were collected by the interviews about sustainability and physical space, and two observations about sustainability and the physical space. The method of the study is phenomenology, and the data evaluation techniques are content and document analysis. In conclusion, while sustainability is seen as a factor that maintains the ecosystem by protecting natural sources, school facilities are insufficient for maintaining sustainability due to a lack of physical and financial possibilities and participation. Additionally, inadequacies about the Eco-Schools Project make sustainability processes more difficult. It is suggested that education stakeholders’ should be encouraged responsibilities and collaboration to enhance their sustainability perceptions and physical space conditions.
Keywords
- Anbarci, M., Giran. Ö. ve Demir, İ. H. (2012). Uluslararası yeşil bina sertifika sistemleri ile Türkiye’deki bina enerji verimliliği uygulaması. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(1), 158-176.
- Arslan, Z. C. (2010). Uluslararası değerlendirme sistemlerinde sürdürülebilir eğitim yapıları. Ekolojik Yapılar ve Yerleşimler Dergisi. http://www.ekoyapidergisi.org/107-uluslararasi-degerlendirme-sistemlerindesurdurulebilir-egitim-yapilari.html [14.07.2020].
- Bajd, B., Lescanec, T. (2011). The influence of the eco-school and healty school projects on environmentally responsible behaviour of primary school pupils. School and Health, 21, 79-84.
- Can, M. K., Beyhan, F. (2019). Eğitim yapılarının mimarisi üzerine bir değerlendirme: hayatboyu öğrenme kapsamında bir çalışma ziyareti deneyimi. 3rd International Symposium on Innovative Approaches in Scientific Studies, 19-21 Nisan. Ankara: SETSCI Conference Proceedings c. 4. s. 3: 280-296.
- Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2000). Research methods in education. (Beşinci baskı). Londra, Birleşik Krallık: Routledge farmer.
- Corbin, J., Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks, ABD: Sage.
- Creswell, J. W. (2012). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Thousand Oaks, ABD: Sage.
- Demir, C. (2011). Eğitim kurumlarında mekan yönetimi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
- Demirel, B. A. (2005). Sürdürülebilir gelişme için mekan yönetimi. I. Doğu Anadolu Sempozyumu, Fırat Üniversitesi.
- Denzin, N. K. (1970). The research act: A theoretical introduction to sociological methods. New York, ABD: Aldine.
- Eco-Schools (2013) Eko-okullar programı. http://www.ekookullar.org.tr [15.06.2020].
- Eco-Schools Project. (2020). http://www.ekookullar.org.tr [15.06.2020].
- Erdede, S. B., Erdede, B., Bektas, S. (2014). Sürdürülebilir yeşil binalar ve sertifika sistemlerinin değerlendirilmesi. 5. Uzaktan Algılama-CBS Sempozyumu, 14-17 Ekim 2014, İstanbul.
- Erten, D., Henderson, K. ve Kobas, B. (2009). Uluslararası yeşil bina sertifikalarına bir bakış: Türkiye için bir yeşil bina sertifikası oluşturmak için yol haritası. 5th International Conference on Construction in the 21st Century, May 20-22, 2009, İstanbul.
- FEE (2010). Annual Report 2010. http://www.feeinternational.org/en/Material/Files/FEEAnnual Report2010. PDF adresinden [17.06.2020].
- Fidan, N., Erden, M. (1998). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım yayınları.
- Gladwin, T. N., Kennelly, J. J., Tara-Shelomith Krause, T. (1995). Shifting paradigms for sustainable development: Implications for management theory and research. Academy of Management Review, 20(4), 874-907.
- Harvey, D. (2003). Sosyal adalet ve şehir. İstanbul: Metis yayınları.
- Isildar, G. Y., Gokbayrak, A. (2018). Yeşil binalarda belgelendirme ölçütlerinin ülkelerin gelişmişlik düzeyine göre değerlendirilmesi. Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi 7(1), 46-57.
- IUCN. (1982). Dünya doğa şartı belgesi. Ankara: Türkiye Barolar Birliği. https://www.cmo.org.tr/resimler/ ekler/0a964846d55e228_ek.pdf [14.07.2020].
- Kadji-Beltran, C. (2002). Evaluation of environmental education programmes as a means for policy making and implementation support: the case of Cyprus primary education. (Yayımlanmış doktora tezi). University of Warwick, İngiltere.
- Kimchi, J., Polivka, B., Stevenson J. S. (1991). Triangulation: Operation definitons. Nursing Research 40(6), 364-
- Kocabas, İ. , Bademcioglu, M. (2017). Certification systems of green schools: A comparative analysis. Educational Process: International Journal, 6(4), s. 74-88.
- Kocabas, İ., Bademcioglu, M. (2016). Sustainability in education buildings. International Online Journal of Educational Sciences, 8(3).
- Kocak, A., Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim 4(3), 21-28.
- Kocak, F., Balci, V. (2010). Doğada yapılan sportif etkinliklerde çevresel sürdürülebilirlik. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi 2(2), 213-222.
- Kolukisa, E. A., Ugurlu, B. N. (2010). Environment education projects for sustainable development in Turkey. http://www.plotki.net/cms/images/stories/updatedrumours/sustainble/sustainable_development_edu cation.pdf [23.04.2020].
- Korkmaz, A. (2014) Eko-okul programını uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarının sürdürülebilir gelişme için eğitim açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Korkmaz, A., Guler Yildiz, T. (2017). Assessing preschools using the Eco-Schools program in terms of educating for sustainable development in early childhood education. European Early Childhood Education Research Journal, 25(4), 595-611. DOI: 10.1080/1350293X.2017.1331074.
- Labuschagne, A. (2003). Qualitative research: Airy fairy or fundamental? The Qualitative Report 8(1), 100-103.
- Lippman, P. C. (2010). Can the physical environment have an impact on the learning environment. CELE Exchange. 2010/13, ISSN: 2072-7925.
- Lockwood, C. (2008). The dollars and sense of green retrofits. Washington, ABD: Deloitte.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Ankara: Nobel.
- Meteoroloji Genel Müdürlüğü. (2021). https://www.mgm.gov.tr/iklim/iklim.aspx?key=C [28.08.2021].
- Neuman, W. L. (2006). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. 6th ed. ABD: Pearson.
- Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. Newbury Park, ABD: Sage.
- Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Kaliforniya, ABD: Sage.
- Polat, S., Kirikkaya, E. B. (2004). Gürültünün eğitim-öğretim ortamına etkileri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
- Ritchie, J., Lewis, J. vd. (2013). Qualitative research practice: A guide for social science students and researchers. Los Angeles, ABD: Sage.
- Sadiker, K. (2014). Enerji tasarrufu ve dışsal fayda yaratan yeşil (çevreci) ve sürdürülebilir binaların yaygınlaştırılması için yapılması gerekenler. (İnceleme). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Said, F. S., Harputlugil, T. (2019). A research on selecting the green building certification system suitable for Turkey. GRID Architecture, Planning and Design Journal 2(1), 25-53.
- Saka, İ. (2011). Sürdürülebilirlik açısından İstanbul’da bir ofis binasının LEED sertifikalandırma sistemi kapsamında değerlendirilmesi.(Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Saldana, J. (2009). The coding manual for qualitative researchers. Londra: Sage publications.
- Simsek, H., Yildirim, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayınları.
- Turhan, E. (2012). Eğitim ve sürdürülebilir kalkınma (ESD) kavramı ve Türkiye’de okulların eko okula değişim ve dönüşümlerinde okul yöneticilerinin rolü. E-Journal of New World Sciences Academy, 7(1), 99-108.
- Yazar, K. H. (2006). Sürdürülebilir kentsel gelişme çerçevesinde orta ölçekli kentlere dönük kent planlama yöntem önerisi. (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Yildirim, A., Simsek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin yayınları.
- Yildirim, A., Simsek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Altıncı baskı). Ankara: Anı yayıncılık.
