Constructivist Practice in the Curriculum and Instruction: the Views of Lecturers in the Field

Author :  

Year-Number: 2017-Volume 9, Issue 3
Language : null
Konu : null

Abstract

In the present study, views of lecturers teaching in the field of Curriculum and Instruction for the faculties of education are analyzed considering that they have experience and are in charge of teacher training mission in the Turkish education system. Thus, the study aims to investigate the views of faculty members on their own constructivist views and their practice in education faculties and general practice in the national education. The survey model is used in the study and the population of the research includes the teaching members in the field of curriculum and instruction in Turkey. There are 340 teaching members in this field in Turkey and they are not many in number. Thus, the entire population had to be reached. However, the number of faculty members that can be reached has been 112, corresponding to 33% of the population. As the data collection tool, a classification type of control list (questionnaire) consisting of 26 items related to constructivism practice was used. Since the population is wide and includes all the faculty members in the field around the country, the advantages of using online software was taken into consideration and the data was collected online as access was easy by the participants willing to respond. When findings obtained are discussed with all its components, it is seen that faculty members are not able to fully implement constructivism but trying to include some characteristics of it. In addition, according, the practice of constructivism continues to diminish in the other fields other than the field of Curriculum and Instruction field. In other words, the effect of constructivism on other faculty members and other faculty applications other than the department and on general practices of national education continues to decrease.

Keywords

Abstract

In the present study, views of lecturers teaching in the field of Curriculum and Instruction for the faculties of education are analyzed considering that they have experience and are in charge of teacher training mission in the Turkish education system. Thus, the study aims to investigate the views of faculty members on their own constructivist views and their practice in education faculties and general practice in the national education. The survey model is used in the study and the population of the research includes the teaching members in the field of curriculum and instruction in Turkey. There are 340 teaching members in this field in Turkey and they are not many in number. Thus, the entire population had to be reached. However, the number of faculty members that can be reached has been 112, corresponding to 33% of the population. As the data collection tool, a classification type of control list (questionnaire) consisting of 26 items related to constructivism practice was used. Since the population is wide and includes all the faculty members in the field around the country, the advantages of using online software was taken into consideration and the data was collected online as access was easy by the participants willing to respond. When findings obtained are discussed with all its components, it is seen that faculty members are not able to fully implement constructivism but trying to include some characteristics of it. In addition, according, the practice of constructivism continues to diminish in the other fields other than the field of Curriculum and Instruction field. In other words, the effect of constructivism on other faculty members and other faculty applications other than the department and on general practices of national education continues to decrease.

Keywords


  • Akar, H. (2003). Oluşturmacı öğrenme sürecinin hizmet öncesi öğretmen eğitimi öğrencilerinin erişi, kalıcılık ve tutumuna etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara

  • Aksoy, E. (2013). A.B.D (New York), Finlandiya, Singapur ve Türkiye’de öğretmen eğitimindeki dönüşümler (2000- 2010). Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.

  • Aksu, B., Çivitçi, A. & Duy, B. (2008). Yükseköğretim öğrencilerinin öğretim elemanlarının ders uygulamaları ve sınıf içi davranışlarına ilişkin görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 17–42.

  • Anıl, D. & Acar, M. (2008). Sınıf öğretmenlerinin ölçme değerlendirme sürecinde karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 44-61.

  • Arslantaş, H. İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim stratejileri-yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487–506.

  • Aydın, H. (2006). Eleştirel aklın ışığında postmodernizm, temel dayanakları ve eğitim felsefesi. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 27-48.

  • Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.

  • Balım, A.G., Kesercioğlu, T., İnel, D. & Evrekli, E., (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklaşım tutum ölçeği: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(2), 135-148.

  • Baş, G. (2011). Türkiye’de eğitim programlarında yapılandırmacılık: dün, bugün, yarın. Eğitişim Dergisi, Sayı, 32. 01.02.2017, tarihinde http://www.egitisim.gen.tr adresinden erişilmiştir.

  • Baş, G. (2012). İlköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamına ilişkin algılarının farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 203-215.

  • Bay, E. & Karakaya, Ş. (2009). Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı uygulamaların etkililiğinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 40-55.

  • Bentley, M. L. (1998). Constructivism as a referent for reforming science education. In M. Lorochelle, N. Bednarz & J. Garrision (Eds.). Constructivism and education, (233-249). Cambridge University Press.

  • Bilasa, P. Kaya, Z. & Tüfekçi, S. (2009). Teknoloji ve tasarım eğitiminde yapılandırmacılık uygulamaları, XVIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, (1-3 Ekim 2009), İzmir.

  • Bozpolat, E.,Usta, H. G. & Uğurlu, C. T. (2016). Öğrenci ve öğretim elemanlarının sınıf yönetim modellerine ilişkin görüşleri: nitel bir araştırma. Electronic Journal of Social Sciences 15(59), 1157-1173.

  • Büyüköztürk, Ş. (2005 ). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-148.

  • Chen, S. (2001). Constructing a constructivist teacher education: a Taiwan experience. In Y. Cheng, K. Chow, & K. Tsui (Eds.), New teacher education for the future: International perspectives (pp. 261-290). Norwell, MA: Kluwer Academic Publishers.

  • Çandar, H., & Şahin, A. E. (2013). Yapılandırmacı yaklaşımın sınıf yönetimine etkilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44(44), 109-119.

  • Çelebi, N., Güner. H, Taşçı-Kaya, G. & Korumaz, M. (2014) Neoliberal eğitim politikaları ve eğitimde fırsat eşitliği bağlamında uluslararası sınavların (PISA, TIMSS ve PIRLS) analizi. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 3(3), 33-75. doi: 10.7596/taksad.v3i3.329.

  • Çeliköz, N. (2006). Sınıf ortamının fiziksel özellikleri ve organizasyonu. Arı, R. & E. Deniz (Ed.) Sınıf yönetimi, (s.55-88). Ankara: Nobel.

  • Çeliköz, M., & Çeliköz, N. (2016). EPÖ öğretim üyelerinin yapılandırmacılık anlayışları. Yükseköğretim Dergisi, 6(1), 8-21.

  • Çiftçi, S., Sünbül, A. M., ve Köksal, O. (2013). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşıma göre düzenlenmiş mevcut programlara ilişkin yaklaşımlarının ve uygulamalarının eğitim müfettişlerinin görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 281-295.

  • Dangel, J. R. (2013). An analysis of research on constructivist teacher education. In education, 17(2), 87-113.

  • Demir, S. (2009). İlköğretim okullarında 1–5. sınıflarda yapılandırmacılık yaklaşımına göre oluşturulan eğitim programlarının uygulanmasında öğretmen ve yöneticilerin karşılaştığı sorunlar. (Gaziantep ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi.

  • Durmuşçelebi, M. (2015). Öğretmenlik eğitimi programının etkililiği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(5), 747- 766.

  • Erdem A. & Sarıtaş, E. (2006). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin öğretim elemanlarının davranışlarının demokratikliğine ilişkin algıları (PAÜ örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 525-538.

  • Erişen, Y. & Çeliköz, N. (2007). Eğitimde bilgisayar kullanımı. Demirel, Ö & Altun, E. (Ed.), Öğretim Teknolojileri ve materyal tasarımı, (s. 111-144), Ankara: PegemA.

  • Ev, H. (2010). Yapılandırmacılık: din kültürü ve ahlâk bilgisi dersi için tehdit mi yoksa fırsat mı? Eğitim- Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 6(16), 21-26.

  • Fer, S. (2005). 1923 yılından günümüze Cumhuriyet dönemi ilköğretim programları üzerine bir inceleme. Cumhuriyet Dönemi Eğitim Politikaları Sempozyumu, (7-9 Aralık 2005), İstanbul.

  • Gömleksiz. M. N., Kan, A. Ü. & Murat, A. (2016) Pedagojik formasyon kursuna kayıtlı öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışlarının çeşitli değişkenlere göre değerlendirilmesi. International Journal of Social Science, 53, 37-49. doi: 10.9761/JASSS4867.

  • Gömleksiz, M. N. & Erten P. (2010). Mesleki ve teknik ortaöğretimde modüler öğretim programının uygulanmasında karşılaşılan güçlükler: nitel bir çalışma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 174-198.

  • Günay, R., & Toy, B. Y. (2015). Metaphorical analysis of teacher trainers’ conceptualization of constructivist education. International Online Journal of Educational Sciences, 7(4), 51-68.

  • Gür, T., Dilci, T. & Arseven, A. (2009). Geleneksel yaklaşımdan yapılandırmacı yaklaşıma geçişte öğretmen adaylarının görüş ve değerlendirmeleri: Bir söylem analizi. Karadeniz, 17, 27-39.

  • Helvacı, M. A. & Kıcıroğlu, B. (2010). İlköğretim okullarının değişime hazırbulunuşluk düzeyleri (Uşak ili örneği). Akademik Bakış Dergisi, 21, 1-30.

  • Igo, B. L., Kiewra, K. A. & Bruning, R. (2004). Removing the snare from the pair: using pictures to learn confusing word pairs. The Journal of Experimental Education, 72(3), 165-178.

  • Kablan, Z. & Kaya, S. (2014) Preservice teachers’ constructivist teaching scores based on their learning styles. Australian Journal of Teacher Education, 30(12), 65-77.

  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

  • Kardaş, M. N. (2014). Türkçe öğretmen adaylarının yapılandırmacı öğretim yaklaşımıyla ilgili farkındalık ve yeterlikler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(34), 779-791.

  • Kaya, H. İ. & Karakaya, Ş. (2012). Öğretmen eğitiminde yapılandırmacı öğrenmeye dayalı uygulamaların öğretmen adaylarının problem çözme eğilimlerine etkileri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 79-95.

  • Kefi, S., Çeliköz, N., & Erişen, Y. (2013). Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin temel bilimsel süreç becerilerini kullanım düzeyleri. Journal of Research in Education and Teaching, 2(2), 300-319.

  • Kenan, O. ve Özmen, H. (2010). Bir reform olarak yeni öğretim programları. II. International Congress of Educational Research, (April 29-May 01), Turkey: Antalya.

  • Köse, E. Ö., Gül, Ş. & Konu, M. (2014). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve ortaöğretimde uygulanabilirliği hakkında öğretmen adaylarının görüşleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 84-95.

  • Kurtdede, F.N. (2010). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeylerinin değerlendirilmesi (Afyonkarahisar ili örneği). Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

  • Matthews, M. R. (2002). Constructivism and science education: a further appraisal. Journal of Science Education and Technology, 11(2), 121-134.

  • Murat, M., Aslantaş, H. İ. & Özgan, H. (2006). Öğretim elemanlarının sınıf içi eğitim-öğretim etkinlikleri açısından değerlendirilmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (3), 263-278.

  • Oğuz, A. (2009) Öğretmen eğitimi programlarındaki uygulamaların yapılandırmacı yaklaşıma uygunluğunun öğretmen adayı görüşleriyle değerlendirilmesi. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(1), 129-155.

  • Özaydınlık, K., Kabaran, H., Göçen, G. & Altıntaş, S. (2014). Öğretmen adaylarının öğretim elemanlarında bulunan öğretmenlik niteliklerine ilişkin algıları (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi örneği). Turkish Studies, 9(8), 697-710.

  • Özdemir, Ç., Yüksel, G., Cemaloğlu, N., Çakmak, M., Çeliköz, N., Erişen, Y., Uysal, H., & Doğan, O. (2006). Türkiye’de öğretim elemanları. Ankara: Gazi Üniversitesi.

  • Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı-SETA Yayınları, 17, 12-16.

  • Öztürk, N., Yalvaç-Hastürk, H. G. & Demir, R. (2013) İlköğretim 4-5. sınıf fen ve teknoloji dersi öğretim programlarındaki ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 25-36.

  • Qablan, A.M. & DeBaz, T. (2015). Facilitating elementary science teachers’ implementation of inquiry-based science teaching. Teacher Development, 19 (1), 3- 21.

  • Özüsağlam E., Atalay A., Toprak S., (2009). Web tabanlı anket hazırlama sistemi. XI. Akademik Bilişim Konferansı, (11-13 Şubat), Şanlıurfa: Harran Üniversitesi.

  • Papan, N. & Sompong, N. (2012). A development of training model based on constructivism theory for teachers under the jurisdiction of the basic education commission. Social and Behavioral Sciences, 64, 665– 670.

  • Schell, G., & Janicki, T. (2013). Online course pedagogy and the constructivist learning model. Journal of the Southern Association for Information Systems, 1(1), 26-36.

  • Şahin, İ. (2014). Öğretmen adaylarının nasıl yetiştirildiklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(1), 115-139.

  • Şen, H., & Erişen, Y. (2002). Öğretmen yetiştiren kurumlarda öğretim elemanlarının etkili öğretmenlik özellikleri. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 99-116.

  • Sherman, A. & MacDonald, L. (2007). Pre-service teachers’ experiences with a science education module. Journal of Science Teacher Education, 18, 525-541.

  • Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir bakış. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5),115-139.

  • Şimşek, U., Aydoğdu, S. & Doymuş, K. (2012). İyi bir eğitim için yedi ilke ve uygulaması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 241-254.

  • Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterlilikleri: Modern bir söylem ve retorik. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 63-82.

  • Tanrıseven, I. ve Cengizhan S. (2013). Yapılandırmacı yaklaşımın eğitim fakültesi programlarına yansıması The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (7), 1019-1037

  • Tarman, B. & Acun, İ. (2010). Sosyal bilgiler eğitimi ve yeni bir sosyal bilgiler hareketi. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1)1-16.

  • Taşkın Can, B. (2011). The perceptions of pre-service science teachers concerning constructivist perspectives to teaching. Journal of Baltic Science Education, 10(4), 219-228.

  • Tonbuloğlu, B. (2014). Mustafa Satı Bey’in görüşleri doğrultusunda yapılandırmacılık anlayışına farklı bir bakış açısı. Turkish Studies 9(8), 841-852. doi:10.7827/TurkishStudies.7078

  • Tosuntaş, Ş. B. (2013). Eğitim bilimleri bölümü öğretim elemanlarının derslerinde kullandıkları öğretim yöntemlerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi.

  • Uslu, T. & Avcı, M. (2016). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının sınıf yönetimi becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. EÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 611-637.

  • Ünver, G. (2010). Öğretim elemanlarının öğrenci merkezli eğitimi uygulama yeterlikleri: Sosyal alanlarda eğitim veren fakültelerin bakış açısı. Eurasian Journal of Educational Research, 10(41),183-199.

  • Yalçın-İncik, E. & Tanrıseven, I. (2012). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının ve öğretmen adaylarının öğrenci merkezli eğitime ilişkin görüşleri (Mersin Üniversitesi örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 172-184.

  • Yalçın-İncik, E. & Akay, C. (2015). Eğitim fakültesi ve pedagojik formasyon sertifika programlarında öğrenim gören öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleği yeterliklerine yönelik görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi-KEFAD, 16(2), 179-197.

  • Yapıcı, M. & Yapıcı, Ş. (2013). Öğretmen adaylarının pedagojik formasyona ilişkin metaforları. Turkish Studies, 8(8), 1421-1429.

  • Yavuz, M., Özkaral, T. & Yıldız, D. (2015). Uluslararası raporlarda öğretmen yeterlikleri ve öğretmen eğitimi. SDU International Journal of Educational Studies, 2(2), 60-71.

  • Yazıcı, E. (2009). İlköğretim matematik dersi 6. sınıf öğretim programının değerlendirilmesi üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi.

  • Yıldırım, İ. & Vural, Ö. F. (2014). Türkiye’de öğretmen yetiştirme ve pedagojik formasyon sorunu. Journal of Teacher Education and Educators, 3(1), 73-90.

  • YÖK. (2017). Yükseköğretim bilgi yönetim sistemi Erişim tarihi: 15.01.2017.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics