School Counselors’ Attitudes Regarding Counseling Interventions Conducted Prior to Reporting Sexual Abuse
Author :
Abstract
Bu çalışma, okul psikolojik danışmanlarının cinsel istismar durumlarında kullanılan danışmanlık müdahaleleri konusundaki görüşlerinin belirlenmesi ve bu doğrultuda öne çıkan temaların ortaya çıkarılması amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Van İli Erciş İlçesinde farklı okul kademelerinde görev yapan ve en az bir kez cinsel istismar vakası ile çalışmış 22 psikolojik danışmandan oluşmaktadır. Karma desene göre yapılan çalışmada veriler Q metod tekniği ile toplanmıştır. Çalışmanın nicel verileri PQ Method programı ile nitel verileri Tematik Analiz yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmanın sonuçları incelendiğinde, psikolojik danışmanların cinsel istismar olaylarında kullanılan danışmanlık müdahalelerine ilişkin farklı iki tutum sergiledikleri, ancak tutumların birbirinden bağımsız olmadığı görülmektedir. Ayrıca, çocuğa bedeninin değerli olduğunu, onun hiçbir suçu olmadığını vurgulama ve süreçte esnek olma öne çıkan danışmanlık müdahaleleri olurken; çocuğu konuşmaya zorlama ve görüşmeyi sonlandırmanın tercih edilmeyen başlıca danışmanlık müdahaleleri olduğu sonucuna varılmıştır. Çalışmada, psikolojik danışmanların konu ile ilgili düşünceleri incelendiğinde, sürecin doğru yönetilmesi ve bilgilendirme konu başlıklarının öne çıktığı görülmektedir.
Keywords
Abstract
This study seeks to identify psychological counselors’ opinions regarding counseling interventions used when dealing with cases of sexual abuse and to reveal related prominent themes. The study group was composed of 22 psychological counselors employed in different school levels throughout the township of Erciş located in province of Van, Turkey and who have dealt with at least one instance of sexual abuse during their career. Following a mixed-method design, this study used the Q method to collect data. While quantitative data were analyzed using the PQ Method, qualitative data were analyzed using Thematic Analysis. Examination of the study’s findings reveals that although psychological counselors exhibited two different attitudes regarding the interventions they used when dealing with cases of sexual abuse, these two attitudes were not independent of each other. According to the findings the most prevalent interventions used by psychological counselors were to emphasize that the child’s body was valuable, to iterate the child’s innocence, and to remain flexible during the process whereas the most undesired interventions were to force the child to speak and to end the dialogue. It was found upon further examination of the counselors’ statements regarding the issue that the two themes most referred to by counselors were directing the process in an appropriate manner and notification.
Keywords
- Akgül, E. (2015). A study about reportıng status of chıld sexual abuse by the staff workıng ın preschool educatıon centers. (Unpublished Master’s Thesis). Hacettepe University, Ankara,Turkey.
- Aksel, Ş., & Irmak, T. Y. (2015). Çocuk cinsel istismarı konusunda öğretmenlerin bilgi ve deneyimleri [Teachers' knowledge and experience about child sexual abuse]. Ege Eğitim Dergisi, 373-391.
- Alaggia, R. (2004). Many ways of telling: Expanding conceptualizations of child sexual abuse disclosure. Child Abuse & Neglect, 28(11), 1213-1227.
- Bilgin, Ö. (2015). Determination of the Psychosocial Situations of the Sexually Abused Children in terms of the Characteristics of the Abuse. (Unpublished Master’s Thesis). Selçuk University, Konya, Turkey.
- Bulut, S. (2016). Çocuk cinsel istismarı hakkında bir derleme [Defınıng sexual abuse and the followıng procedure]. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 139-156.
- Bulut, S. (2018). Çocuk cinsel istismarı nedir?. [What is child sexual abuse? ]. Bakış Ege, (1), 38-40.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri ( 23. bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Çeçen, A. R. (2007). Çocuk cinsel istismarı: Sıklığı, etkileri ve okul temelli önleme yolları. [Child Sexual Abuse: Prevalence, Effects and School Based Prevention]. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1, 1-17.
- Dağlı, E. T., & İnanıcı, M. A. (2011). Hastane temelli çocuk koruma merkezleri için başvuru kitabı, ihmal ve istismara uğrayan çocuğa bütüncül yaklaşım (1. bs.). Ankara: UNICEF Türkiye Ülke Ofisi.
- Demir, F., & Kul, M. (2011). Modern bir araştırma yöntemi olarak; Q metodu. Ankara: Adalet Yayınları.
- Doğan, T., & Bayar, Ö. (2018). Çocuk cinsel istismarı: geleceğin öğretmenleri ve okul psikolojik danışmanları ne kadar biliyor?. [Chıld sexual abuse: how much do future teachers and school counselors know?]. Journal of International Social Research, 11(55).
- Gümüş, A. E. (2017). Çocuk cinsel istismarı şüphesinin bildirimi öncesinde çocukla yapılacak ilk görüşme. [The first interview with child ahead of reporting suspected child sexual abuse]. Klinik Psikiyatri Dergisi, 20(1), 45-58.
- Gündüz, H. Ç., & Yıldız, A. D. (2016). Cinsel istismarın önlenmesinde cinsel eğitimin önemi. Accessed from: https://www.researchgate.net/publication/323657089. Date of Access: 24 April 2019.
- Günes, H. (2002). Cinsel istismara yönelik müdahaleler. Türk Psikoloji Bülteni, 8(24-25), 77-80.
- Jones, L.M., Cross, T.P., Walsh, W.A., & Simone, M. (2005). Criminal investigations of child abuse: The research behind “best practices.” Trauma, Violence, & Abuse, 6(3): 254–268.
- Liamputtong, P. (2009). Qualitative data analysis: Conceptual and practical considerations. Health Promotion Journal of Australia, 20(2), 133-139.
- Lyon, T. D., & Ahern, E. C. (2011). Disclosure of child sexual abuse. The APSAC handbook on child maltreatment, 3, 233-252.
- McKeown, B., & Thomas, D. B. (2013). Q methodology (Vol. 66). Sage publications.
- Moore, D. (2005). Telling the Secret: Channels of communications for the recovering survivors of child sexual abuse. Accessed from: http://www.malesurvivor.org/ Professionals/Articles/telling.htm. Date of access: 15 April 2018.
- Olshaher, J. S., Jackson, M. C., & Smock, W. S. (2001). Forensic Emergency Medicine. Loppıncott Williams and Wilkins. Wolter Kluwer Company, New York.
- Polat, O. (2007). Tüm boyutlarıyla çocuk istismarı 1: Tanımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Polat, O. (2018). Çocuk istismarına yönelik rapor-2. Accessed from: http://imdat.org/wp- content/uploads/2018/04/Rapor-Çocuk-İsmarı-tam¬¬ v2_cleancopy.pdf Date of Access: 25 April 2019.
- Saywitz, K. J., Lyon, T. D., & Goodman, G. S. (2011). Interviewing children. The APSAC handbook on child maltreatment, 3, 337-36.
