Bu araştırmanın amacı, Yetiştirme Yurtlarında yaşayan ergenlerin saldırganlık ve öfke düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul ilinde Kemerburgaz, Florya, Tepekent, Alibeyköy ve Beylikdüzü’ünde bulunan Çocuk Destek Merkezi ile Halkalı, Kasımpaşa, Kocamustafapaşa ve Zeytinburnu’nda bulunan Çocuk Evleri’nde yaşayan 72 kız 61 erkek olmak üzere toplam 133 ergen oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubu tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmada ergenlerin saldırganlık düzeylerini ölçmek amacıyla Olweus tarafından geliştirilen ve Gladue tarafından düzenlenmiş olan “Saldırganlık Envanteri (SE)”, ergenlerin öfke düzeylerini belirlemek için Spielberger tarafından geliştirilen “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarz Ölçeği” ve araştırmanın değişkenlerine yönelik veri toplamak amacıyla da araştırmacın kendisi tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, kızların fiziksel saldırganlık envanterinden aldıkları skorların erkeklerin fiziksel saldırganlık envanterinden aldıkları puanlara oranla daha düşük olduğu belirlenmiştir. Çocuk destek merkezinde kalan ergenlerin sürekli öfke, öfke dışavurum ve fiziksel saldırganlık ölçeklerinden aldıkları skorların çocuk evlerinde kalan ergenlerin sürekli öfke, öfke dışavurum ve fiziksel saldırganlık ölçeklerinden aldıkları puanlara oranla daha yüksek olduğu görülmüştür. Ergenlerin kurumlarda ne kadar süredir kaldığı, kaçıncı sınıfta okuduğu, arkadaş ilişkilerinin nasıl olduğu gibi demografik bilgilerle ergenlerin saldırganlık ve öfke düzeyleri arasında bir ilişki bulunmamıştır. Ayrıca, ergenlerin öfke dışavurum alt ölçeğinden aldıkları skorlar arttıkça ergenlerin saldırganlık ölçeğinden aldıkları skorlarda artmakta olduğu gibi sonuçlara ulaşılmıştır.
In this study, the relationship (correlation) between aggression and anger levels of the adolescents living in orphanages was analysed. The participants in the research study comprised of a total of 133 adolescents including 72 females and 61 males living in Istanbul, in Child Support Centres in Kemerburgaz, Florya, Tepekent, Alibeykoy, Beylikduzu and Children`s Homes in Halkali, Kasimpasa, Kocamustafapasa and Zeytinburnu. The participants were selected through the method of random sampling. In the study “Aggression Inventory” developed by Olweus and adapted by Gladue, “Trait Anger and Anger Expression Style Scale” developed by Spielberger and “Personal Information Form” prepared by the researcher that carried out the study were used to measure the aggression levels of adolescents, to identify the anger levels of adolescents and to collect the data related to the variables of the study, respectively. Data results obtained at the end of the study show that the scores the females got from physical aggression inventory were relatively lower than those of males. It was observed that the scores the adolescents living in Child Support Centre got from trait anger, anger expression style and physical aggression scales were relatively higher than those of the ones living in orphanages. Demographic information such as duration of stay in orphanages, grade at school, peer relationships were not found to be correlated with aggression and anger levels of adolescents. And what is more, it was concluded that as the adolescents got higher scores from the subscale of anger expression style, so did they from the aggression scales.