Bu araştırmada ortaokul Türkçe derslerinde yapılan konuşma eğitimini öğretmen görüşlerinden hareketle değerlendirme amaçlanmıştır. Bu çalışmada nitel araştırma tekniği kullanılmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Malatya’da bulunan farklı ortaokullarında çalışan 20 Türkçe öğretmeni üzerinde yapılmıştır. Araştırmada görüşme tekniği kullanılmış ve katılımcılara uzman görüşü alınarak önceden hazırlanan on açık uçlu soru sorulmuştur. Araştırma verilerinin analizinde içerik analizi yöntemlerinden “sınıflandırma analizi” kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre Türkçe öğretmenleri derslerinde konuşma eğitimini yapmakta ve gerekli görmektedir. Öğretmenlerin çoğu konuşma eğitiminde hazırlıklı ve hazırlıksız konuşma yöntemlerini kullandıklarını belirtmişlerdir. Konuşma eğitiminde öğrenci hazırbulunuşluğunun yetersizliği, zaman yetersizliği, etkinlik azlığı, öğrencilerin yöntem, teknik ve stratejileri bilmemesi, kazanımlar ve bölgesel konuşma farklılıkları gibi birtakım sorunlar vardır. Yapılandırmacılığın öngördüğü alternatif ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına konuşma eğitiminde çok fazla yer verilmemektedir. Türkçe öğretmenleri Türkçe ders kitaplarında yer alan konuşma becerisi etkinliklerini yetersiz ve niteliksiz bulmuştur. Kazanımların konuşma becerisini gerçekleştirme konusunda yetersiz kaldığı belirtilmiştir. Konuşma eğitiminin günlük hayatta beceriye dönüşmesi için kazanımların uygulanabilir olması ve günlük hayatta kullanılması gerektiği belirtilmiştir.Türkçe öğretmenleri, konuşma becerisinin Türkçe derslerinde tamamen ihmal edilen bir beceri olduğunu belirtmiştir. Öğretmenler, yaşadıkları sorunlardan yola çıkarak önerilerde bulunmuşlardır.
In this study, it is aimed to evaluate the speech education in secondary school Turkish lessons from the opinions of teachers. Qualitative research technique was used in this study. The research was conducted on 20 Turkish teachers working in different secondary schools in Malatya during the spring term of 2018-2019 academic year. The interview technique was used and the participants were asked ten open-ended questions, which were prepared in advance. In the analysis of the research data, “classification analysis” was used from the content analysis methods. According to the findings of the study, Turkish teachers are required to make speech training in their classes. Most of the teachers stated that they used prepared and unprepared speech methods in speech education. There are a number of problems in speech education such as inadequacy of student readiness, lack of time, lack of effectiveness, lack of knowledge of methods, techniques and strategies, gains and differences in regional speech. The alternative assessment and evaluation approaches foreseen by constructivism are not included in speech training. Turkish teachers found that the skills of speaking in Turkish textbooks were insufficient and unqualified. It is stated that the achievements are insufficient to realize the skill of speaking. In order to turn the speech education into daily life skills, it was stated that the gains should be applicable and should be used in daily life. Turkish teachers stated that speaking skill is a completely neglected skill in Turkish lessons. Teachers made suggestions based on the problems they experienced.